Έαρ, Πάσχα και μισό κιλό φέτα

Πως περνάει ο καιρός άμα περνάς καλά…

Οκ λοιπόν, ήρθε το Πέσαχ… Πάσχα ήθελα να πω.

Αλίμονο στα αμνοερίφια…

Το καλό είναι, λίγες ημέρες ξεκούρασης. Συνέχεια

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης 2008

afisa_2008_web.jpg

Kαι φέτος, θα συμμετέχουμε στην παγκόσμια ημέρα ποίησης όπως και πέρισυ. Πρωτεργάτης της εκδήλωσης το Τσαλίμι απ’ όπου και δανείστηκα (ο τεμπέλης) τις εικόνες. Συνέχεια

He what ?

thereturn.jpg

Κατά διαβολική σύμπτωση, την προηγούμενη φορά άρχισα το post με τη φράση «έλλειψα πολλές μέρες».

Αυτή ακριβώς είναι η περίπτωση και τώρα. Συνέχεια

Rock Valentine

broken-heart-1.jpg

Όλος ο κόσμος γιορτάζει σήμερα…

Όλος;

Ε, όχι και όλος! Συνέχεια

Happy new Fear (by Fou)

new-year-image.jpg

Πότε ήρθε η δωδεκάτη δεν το κατάλαβα. Ήμουν στην κουζίνα, ετοιμάζοντας πυρετωδώς την πίτα. Η πίτα… Ο Θεός να την κάνει πίτα… Έτοιμο φύλλο που είναι μικρότερο από το ταψί, ταψί που είναι μεγαλύτερο από το φούρνο. Γέμιση ελάχιστη, χρειαζόταν δύο κιλά πράσα, δηλαδή το διπλό απ’ ότι είχα… Συνέχεια

Μαίρη Κρίσνας

061224_merrychristmas.jpg

Ο ξενητεμένος blogger Sadmanivo και η ομάδα του δημιουργικής (δια)γραφής εύχεται στους κολλημένους φαν του Συνέχεια

Σταυρώστε με, σταυρώστε με…

psifiste.jpg

Ο κυρίαρχος λαός θα ζυγίσει τους πολιτικούς και τα κόμματα και θα αποφασίσει σε ποιόν θα δώσει την λαϊκή εντολή να διαχειριστεί τις τύχες αυτού του τόπου…

Deja vu. Συνέχεια

Ashes 2 ashes…

fire1.jpg

Επιστρέφω στον πλανήτη και τι να δω…. Συνέχεια

Summer vs Blogging

0.gif

Ως νέος blogger (βρέφος, μια και δεν έκλεισα χρόνο ακόμη) δεν ήξερα ότι το καλοκαίρι διαλύεται το σύμπαν των bloggers.

Τώρα το έμαθα.

Πρέπει άρα, να εγκλιματιστώ.

Για να δούμε … Τι έχει απήχηση το καλοκαίρι; Μα τι άλλο, οι διακοπές. Ορίστε λοιπόν ένας οδηγός διακοπών για τον σύγχρονο νεοέλληνα blogger (και όχι μόνο): Συνέχεια

Που πήγε η Πανοπλία;

Έλειψα πολλές μέρες.

cropped_wpbanner3.jpg

Στο μεσοδιάστημα συνέβησαν διάφορα πράγματα που δείχνουν ότι αυτό το καλοκαίρι δεν είναι σαν τα προηγούμενα.

Έτσι, αν και είχα άλλα στο νου μου, αυτό το post είναι ένας φόρος τιμής σ’ έναν άνθρωπο που αποφάσισε πως το μονοπάτι που περπατούσε πρέπει να τελειώσει. Συνέχεια