Δεν έχω καιρό για λόγια.
Μιλάς, μιλάς, γεμίζεις εδώ και ώρα τα αφτιά μου με άχρηστους, ανόητους ήχους που σπιλώνουν την καθαρότητα του νου μου, ασχολείσαι με χίλιες δυο ασημαντότητες μόνο και μόνο για να μην αφήσεις λίγο χώρο στη σιωπή, να μην ακούσεις μέσα σ’ αυτή τη σιωπή να αντηχεί η δική σου κούφια ύπαρξη.
Δεν σε κατηγορώ, έχω ζήσει για καιρό μέσα σ’ αυτό το άγχος του εσωτερικού κενού. Δεν σε κακίζω.
Απλά, δεν μπορώ να κάθομαι και να σ’ ακούω να μιλάς σα να έχεις μπροστά σου όλη την αιωνιότητα. Πόσα πολύτιμα δευτερόλεπτα έχουμε ήδη σπαταλήσει σ’ αυτόν τον επουσιώδη διάλογο;
Σκέψου.. Αν χρησιμοποιούσες αυτό τον χρόνο για κάτι που πραγματικά αξίζει;
Μη με κοιτάς έτσι. Δεν πρόκειται να σου χαριστώ αυτή τη φορά.
Αυτή τη φορά, φεύγω και σ’ αφήνω μόνο με το κενό σου. Το τι θα κάνεις μ’ αυτό, δικό σου θέμα.
Γεια χαρά..
Filed under: ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ | Tagged: περισυλλογη,ταυτοτητα,αγωνία,εγω |
Tempe Terra 
Ωραίο και ουσιώδες sadmanivo(-σε λένε ακόμα;)
Την επιδιώκω τη μοναξιά.Μου λείπει. Εκεί επαναπροσδιορίζω τα πάντα.
Κάτι ήξεραν οι ιππότες όταν έπαιρναν «όρκο σιωπής» …έστω για άλλους λόγους…
Το περίεργο sadmanivo είναι ότι μέσα σε λίγες ημέρες διάβασα δύο ποστ για το ίδιο – διαφορετικό μεν- θέμα.
Ένα άλλο «Σώπα μη μιλάς» http://annamaria285blogspotcom.blogspot.com/
Εσωτερικοί διάλογοι, χρήσιμοι όταν γίνονται αραιά βάσανο όταν γίνονται συχνά
Απόλυτο κείμενο, κοφτό και στακάτο.
> Γλυκερία, μοναξιά, μοναχικότητα, απομόνωση, ενδοστρέφεια, δίκοπα μαχαίρια όλα.
Πόσο βαθιά μπορεί να πάει κάποιος; Τα γιγάντια καλαμάρια δεν κολυμπάνε στα ρηχά. 🙂
> Mrs Smith, το είδα, το post της Άννας – Μαρίας δεν μιλάει γι’ αυτό που μιλάει το δικό μου. Είναι πολύ καλό, αλλά αλλού στοχεύει. Αλλά και το ίδιο να ήταν, συμπτώσεις δεν υπάρχουν, κάτι δείχνει… Καλημέρα 🙂
> dredd, κι όταν είναι συνεχείς; 24/7;
… Thanks.. καλημέρες 🙂
Ναι, μιλά γιά – όπως έγραψα – ένα «άλλο» σώπα, μη μιλάς.
και συμφωνώ, συμπτώσεις δεν υπάρχουν. Από εκεί και πέρα όμως …το χάος. 🙂
Κενό γιατί μόλις άδειασε, κενό που δεν πρόλαβε να γεμίσει, κενό που παραμένει άδειο.Δύο άλλοθι και μία μομφή.
Μιλώ,μιλάς, μιλάει,μιλάμε,μιλάτε,χάβρα.Οι περισσότεροι άνθρωποι μιλούν γιά να διαπιστώνουν πως ζουν.
Το μόνο πράγμα που γεμίζει τη ζωή μας είναι η απουσία.
ωχ! τώρα το είδα…
χμ, sadmanivaki, πάσχουμε από την ίδια ασθένεια, και δεν είναι η πρώτη φορά που συμπίπτουμε… Λες να φταίει το ζώδιο τελικά? 😛